Sizif əfsanəsi və Sizif əməyi

Sizif- daha doğrusu Sisyphys (Σίσυφος) - yunan mifologiyasında ömürlük ağır bir işə, böyük bir qayanı dağın zirvəsinə qaldirmağa məhkum edilmiş kraldır və Ephyra şəhərinin qurucusudur. Odisseyin atası olduğunu da iddia edən qaynaqlar vardır. Homerin yazdığına görə Zevsin Çay tanrısı Asopusun qızı Aeginayla olması sirrini saxlamaması ucbatından Zevs Hadesdən onun cəhənnəmə göndərilməsini tələb edir. Amma Sizif orda Thanatosu aldadaraq onun özünü zəncirləyir və buna görə bir müddət heç kim ölmür. Heç kim ölmədiyinə görə əsəbiləşən və müharibələrdən ləzzət ala bilməyən Ares işə müdaxilə edib Thanatosu azad edib, Sizifi Tartarusa göndərir. Tartarusdan ona qurban kəsməməsini  istədiyi arvadını guya yola gətirmək üçün  yeraltı kraliçası Persefonadan icazə alıb Ephyraya qayıdan Sizifi Hermes yenidən Tartarusa qaytarır. Bütün bu hiylələrinin cəzası olaraq tanrılar ona Sizif əməyi adlanan həmin ağır cəzanı verirlər. Hər dəfə zirvəyə qaldırdığı daş zirvəyə az qalmış bir formada əlindən sürüşüb çıxır və əziyyət yenidən başlayır.

Buna görə də Sizif əməyi deyiləndə mənasız və bihudə əmək başa düşülür. Bu mövzunu ən geniş araşdırma mövzusu edənlərdən biri Albert Kamyu olmuşdur. Həyatın mənasızlığını və boşluğunu Sizif əfsanəsi ilə müqayisə edən Kamyu sonda intiharı yanlış hesab edir və bunu " Təpələrə doğru təkbaşına didinmək belə bir insanın ürəyini doldurmağa yetər" cümləsi ilə ifadə edir.