Elan

Sene inad terk edecem özümü de
Evvelki men olmayacam,
Deyişecem özümü de, sözümü de.
Yox... bunları bacarmaram,
Özlüyümden qaçammaram.

İçimdeki o eslimi çıxarmadım,
Saxladıqca pas bağladı.
Deyişildi, tanımadım...
Öz-özümü itirmişem, gören varsa
Xeber versin çox darıxdım!

Atom

Bedenimi teşkil eden atomları haqqında fikirleşdim. Onlardan bezileri bir zamanlar Sezarın beyninde, Nitsşenin bığında,Leninin qeleminde olmuşlar belke de. elbette ki, kanalizasiyalarda, Avstraliyada bir dinqonun dişindeki qanda da olmuşlar her halda ve bu baxışda men her yerde olmuşların cemiyem. Amma bu cem deyişkendir çünki insan açıq sistemdir. Bu gün menim konyuktivamdakı bir atom sabah bir virusla gözüme düşdükde öz köhne yerini xatırlamayacaq. Köhne qonşularına qarşı virusun mövqeyinden çıxış edecek.Onun üçün ferqi yoxdur makrosistemde olanların.O öz işini görmeye mecburdur.

Bir insan heyatı boyu yeqin ki, bütün insanlığın ne vaxtsa malik olduğu atomların çox hissesini bedeninden keçirir. Atomlar öz aralarında insanlıq tarixini müzakire etse, açılmayan sirr qalmazdı. Da Vinçinin beynindeki atomlar bir bağırsaq epitelinde söhbet etdikde onları dinlemek isterdim.

Fezanın sonsuzluğu mene hemişe atomların da bizim Qalaktikalar kimi bir sistem olduğunu düşündürür. Belke biz de hansısa nehengin hüceyresinde atom olan Qalaktikamızda yaşayırıq.