Burulğanlarda çırpınan kiçicik bir çöp kimidir insan. Lepelerin qoynunda dalğaların yükselmesinden istifade edib bununla diger çöplere nisbeten yüksekde durduğunu iddia edir. Halbuki qalxan çöp deyil dalğadır.Ve bu qalxıb-enen dalğalar onu istese de istemese de sahile sürükleyir. Sahilde sükunetde qaldıqda bu neheng tamaşanın meqsedini anlayacağına ümid edek.
Gemiler var bu heyatda. Onlar gelib keçir. Çöpler ise uzun müddet onların yaratdığı dalğaların reqsi ile oynamaqla meşğuldur. En acınacaqlı olan odur ki, özünün oynadığı havaya yanındakılarının da oynamasını isteyir. Çalxalandıqca denizin duzlu suyu hopur canına. Oyununa fasile verdikde ise artıq o evvelki o deyil. Duzlandığı derecede denizleşmişdir.
Zalım olduğu qeder de yazıqdır insan. Başqalarına ziyan vererken özüne vurduğu ziyanın misli beraberi yoxdur. Sağalmayan yaralarıyla özünü sıldırım qayalara çırpır.
Gemiler var bu heyatda. Onlar gelib keçir. Çöpler ise uzun müddet onların yaratdığı dalğaların reqsi ile oynamaqla meşğuldur. En acınacaqlı olan odur ki, özünün oynadığı havaya yanındakılarının da oynamasını isteyir. Çalxalandıqca denizin duzlu suyu hopur canına. Oyununa fasile verdikde ise artıq o evvelki o deyil. Duzlandığı derecede denizleşmişdir.
Zalım olduğu qeder de yazıqdır insan. Başqalarına ziyan vererken özüne vurduğu ziyanın misli beraberi yoxdur. Sağalmayan yaralarıyla özünü sıldırım qayalara çırpır.
