Qanadlanıb uçmaq sonsuz ənginliklərə və geri dönməmək. Bir dəfə olduğum yerdə ikinci dəfə olmaq istəməmək arzusu baş qaldırır bəzən içimdə. Həyatın yaddaşımda qalan forması çox daha gözəldir. Çünki onu özüm bəzəmişəm, reallıq isə bunun belə olmadığını çılpaqlığı ilə kobud surətdə üzümə çırpır. Real olan dünyada baş verənlər sərt bir porno kimidi. Açıq-saçıq, sifətində həyasız bir gülümsəmə olan fahişəni xatırladır həyat. Bəzən geyinir, özünü ədəbli, vəfalı kimi təqdim edir amma mən onu yerişindən tanıyıram.

Gözlərimdə eynək var ona görə yox ki çox zəif görürəm. Sadəcə azacıq bulanıq görmək məni əsəbiləşdirir. Əslində azca miop olmağın üstünlüklərindən biri odur ki ətrafdakılar fikrini dağıtmır. Amma həqiqətlərin bəzəksiz, çirkin görüntüsü pudralanmış yalanlardan daha az incidir məni. Və hər şeydə bir gözəllik axtarmaq lazım deyil. İyrənc olan iyrəncdir. Hə, kimə görə, hansı zamanda o ayrı məsələ. Əsas olan indi nə hiss etdiyinizdir. İndiyə qədər yaddaşımda olan keçmişimi bəzədiyimi dedim az əvvəl. Bu bir növ dezinfeksiyadır. İnsanın içində olan daha yaxşıya olan inamın itməməsi üçün bəzi reallıqları görməməsi lazım gəlir təəssüf ki...