21 Aralık 2008

Kertenkele



Kendimiz daşlı-kesekli olduğundan her daşın altından bir kertenkele çıxardı yay aylarında. Her reng kertenkele vardı amma menim en xoşuma gelen parlaq yaşıl iri olanlardı. Hemyaşıdlarım onlara eziyyet vermeyi xoşlayırdılar.Ne qeder mane olmaq istesem de buna nail ola bilmirdim.Bezen de menim güldüyüm olurdu.Çünki quyruqlarını tapdaladıqda kertenkeleler quyruqlarının qopmasına ehemiyyet vermeyerek qaçıb gizlenirdiler.Nedense mene ele gelirdi ki, bu zaman kertenkeleler de uşaqlara gülürler.
İnsanın heyatında da kertenkele quyruqları çoxdur. Onları itirmek istemirsen amma itirdikde de en az kertenkele qeder gülmeyi bacarmaq lazımdir.En güclü olan bu silahla qarşımıza qoyulan maneelere gülerek onlardan qisas almış olacağıq.